Choroby weneryczne przenoszone drogą płciową
W wyniku stosunku płciowego można zakazić się wieloma chorobami a najbardziej powszechne to chlamydia, rzeżączka i syfilis. Choroby przenoszone drogą płciową mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych o charakterze długotrwałym. Szczególnie groźne są dla kobiet w ciąży i płodu. Zarażenie chorobami przenoszonymi drogą płciową zwiększa również ryzyko zakażenia wirusem HIV.
Chlamydia
Do najczęściej diagnozowanych chorób przenoszonych drogą płciową zalicza się chlamydia. Jest to choroba wywoływana przez bakterie, którymi zarazić można się podczas seksu z chorą osobą, bez względu czy jest to stosunek dopochwowy, oralny czy analny. Zakażenie może więc rozwinąć się w ustach, narządach płciowych cewce moczowej oraz odbytnicy. U kobiet najczęściej zakażona zostaje szyjka macicy.
Czynniki ryzyka
- zbyt duża liczba partnerów seksualnych
- stosunek z osobą, która często zmienia partnerów
- stosunek bez zabezpieczenia prezerwatywą w sytuacjach zwiększonego ryzyka
- seks z zakażoną osobą
Objawy
Chlamydia jest tak powszechna, ponieważ w większości przypadków nie wywołuje objawów. Objawy jeśli już występują, pojawiają się z reguły po kilku dniach lub tygodniach od chwili zakażenia. Mogą mieć charakter łagodny, mylone często są z innymi chorobami takimi jak zapalenie dróg moczowych czy zakażeniem pochwy.
Mogą więc pojawić się :
- żółte upławy z pochwy lub cewki moczowej
- ból podczas oddawania moczu, częstomocz
- krew pojawiająca się między miesiączkami
- ból i krwawienie z odbytnicy
Diagnozowanie
W celu potwierdzenia lub zaprzeczenia zakażenia chlamydią wykonuje się testy. Wykonywane są one na próbce moczu lub wymazu z pochwy, jamy ustnej, gardła, odbytnicy lub także z szyjki macicy. Testy można wykonać w gabinetach ginekologicznych. Zaleca się wykonywanie badania przesiewowego na obecność chorób wenerycznych raz w roku, u wszystkich osób aktywnych seksualnie bez względu na wiek.
Leczenie
Chlamydie leczy się antybiotykami. Żeby leczenie było skuteczne, powinno objąć również stałego partnera. Leczeniu poddać powinny się również osoby, z którymi kontakt zarażona osoba miała w przeszłości. W czasie trwania leczenia powinno powstrzymać się od kontaktów seksualnych. Po trzech miesiącach należy wykonać kolejny test na obecność chlamydii.
Powikłania
Nieleczona chlamydia może prowadzić do zapalenia miednicy mniejszej, co skutkować może długotrwałymi dolegliwościami a także wpływa na płodność.
Rzeżączka
Rzezączka jest równie często diagnozowaną chorobą przenoszoną drogą płciową jak chlamydia. Bardzo często występują równocześnie. Do zakażenia dochodzi podczas kontaktu seksualnego z osobą zakażoną, zarówno wskutek stosunku dopochwowego, analnego czy oralnego.
Czynniki ryzyka
Dokładnie takie same jak w przypadku innych chorób przenoszonych drogą płciową:
- seks bez stosowania prezerwatywy
- zbyt wielu partnerów seksualnych
- seks z osobą, która ma licznych partnerów
Objawy
- żółtawa wydzielina z pochwy
- bolesne i częste oddawanie moczu
- krwawienie z pochwy między miesiączkami
- ból i krwawienia z odbytnicy
Diagnostyka
Diagnozę stawia się w oparciu o testy. Bada się próbkę moczu lub wymaz z pochwy, narządów płciowych, cewki moczowej, odbytnicy, a także jamy ustnej i gardła. Profilaktycznie powinno wykonywać się badania posiewowe na obecność chorób wenerycznych raz w roku, bez względu na wiek.
Leczenie
Rzeżączka leczona jest dwoma antybiotykami stosowanymi równocześnie. Zaleca się podanie jednego w formie zastrzyku a drugiego doustnie w formie tabletki. Leczeniu powinien poddać się również partner.
Komplikacje
Nieleczona rzeżączka prowadzić może do groźnych i długotrwałych problemów zdrowotnych, w tym do stanu zapalnego narządów miednicy mniejszej a nawet do niepłodności.
Syfilis (kiła)
Syfilis wywoływany jest przez bakterie, które do organizmu przedostają się przez uszkodzoną skórę, najczęściej jednak do zakażenie dochodzi w wyniku kontaktu seksualnego z zakażoną osobą. Zakażenie kiłą oraz związane z tym obrzęki narządów płciowych zwiększają zagrożenie zakażenia wirusem HIV.
Objawy
I Etap – występuje niewielki ból w obrębie narządów płciowych, który samoczynnie ustępuje w ciągu 3 do 6 tygodni
II etap – nieleczony syfilis prowadzi do pojawienia się wysypki, zwykle na podeszwach stóp i dłoniach, na narządach płciowych mogą pojawić się brodawki płaskie, pojawić mogą się również objawy grypopodobne.
III etap – utajnienie- nieleczony syfilis po kilku tygodniach może przestać być zauważalny. Zniknąć może wysypka a sama choroba przechodzi w fazę utajnioną.
Diagnostyka
W celu diagnozy wykonuje się badanie próbki krwi. Rutynowe badania wykrywające kiłę są zalecane kobietom w ciąży. Powinny one zostać przebadane pod kontem tej choroby już przy pierwszej wizycie u lekarza, a następnie powinny zostać przebadane już przed samym porodem.
Leczenie
Syfilis leczy się poprzez podanie antybiotyków. Jego wczesne wykrycie i leczenie zapobiega długotrwałym problemom zdrowotnym. Długość leczenia wskazuje lekarz po wywiadzie medycznym. W czasie leczenia należy powstrzymać się od kontaktów seksualnych. Leczenie powinno być przeprowadzone u obojga partnerów. Należy wykonać również testy na obecność wirusa HIV, zakażenie kiłą często towarzyszy zakażenie tym właśnie wirusem.
Komplikacje
Nieleczony syfilis przechodzi w stan utajniony lecz może wrócić w groźnych formach nawet w wiele lat później. Prowadzić wtedy może do problemów z sercem, neurologicznych i sprzyjać rozwojowi guzów, co doprowadzić może do poważnych uszkodzeń mózgu. Inne powikłania to ślepota, porażenia, w skrajnych przypadkach śmierć. W wielu przypadkach może dojść również do zapalenia opon mózgowych, problemów ze słuchem i wzrokiem, innych problemów o charakterze neurologicznym.
Co należy zrobić, gdy badania potwierdziły zakażenie chorobą weneryczną?
Jeżeli testy na obecność którejś z chorób przenoszonych drogą płciową wyszedł pozytywnie, powinno poinformować się o tym obecnego partnera ale również wszystkich poprzednich. Leczenie powinno nastąpić u wszystkich, z którymi zarażona osoba miała kontakty seksualne.
Profilaktyka chorób wenerycznych przenoszonych drogą płciową
Zakażenia chorobami przenoszonymi drogą płciową można uniknąć, a przynajmniej ograniczyć zagrożenie, stosując się do poniższych zasad.
- Ogranicz liczbę partnerów seksualnych
- stosuj prezerwatywy
- unikaj kontaktu z osobami, które w obrębie narządów płciowych mają jakieś niepokojące zmiany chorobowe
- zapytaj swojego partnera czy był kiedykolwiek zarażony chorobą weneryczną, czy przechodził leczenie.
