Wszawica łonowa to choroba pasożytnicza. Objawia się tym, że w okolicach intymnych na włosach łonowych pojawiają się wszy. Zakażenie następuje w wyniku bliskiego kontaktu z osobą zarażoną. W wyniku zakażenia wszawicą w okolicach intymnych a dokładnie w okolicach ud, brzucha, pachwin i narządów płciowych pojawia się świąd. Wszawice leczy się poprzez stosowanie specjalnych maści, żeli lub szamponu.
Wszawica łonowa- czym jest
Wszy to zwierzęta pasożytnicze, które atakują zwierzęta oraz ludzi. Jednym z gatunków atakujących ludzi jet tzw. wesz ludzka, może opanować włosy na głowie, zagnieździć się w ubraniach, rozwinąć może się również na włosach łonowych. Wesz łonowa osiąga około 1,5 mm długości. Wszy oraz jej jaja często nazywane są gnidami. Z reguły można je dostrzec gołym okiem na skórze i owłosieniu łonowym. Jaja wszy są przyczepione do nasady włosa, z reguł mają biały kolor a tuż przed wykluciem ciemnieją. Dojrzałe wszy żyją około miesiąca, mają brązowe zabarwienie i po osiągnięciu dojrzałości płciowej składają jednorazowo od kilku do kilkunastu jaj. W ciągu miesiąca zaś jedna samiczka może znieść takich jak od 200 do nawet 300 sztuk. Okres wylęgu jaj wszy to około 2-3 tygodnie.
Źródła zarażenia wszawicą łonową
Lokalizacja wszawicy łonowej sprawia, że głównym źródłem zakażenia jest kontakt seksualny z osobą zarażoną. Jednak jaja wesz mogą być przenoszone również poprzez ręczniki, pościel czy odzież. Dorosłą wesz ma również zdolność skakania na znaczne odległości, w wielu sytuacjach zatem samo przebywanie w pobliżu osób zarażonych wszawicą, czy też przebywanie w miejscach, w których taka osoba przebywała wcześniej, może skutkować zakażeniem.
Najczęściej wszawica tym samym dotyczy całej rodziny lub wszystkich współlokatorów, występować może również w noclegowniach, akademikach, przedszkolach, internatach, schroniskach a także wszędzie tam, gdzie w jednym miejscu gromadzi się większa grupa osób. Okres wylęgania wszy wynosi do 30 dni, leczenie jest więc wieloetapowe.
Obecnie wszawice łonową zalicza się do chorób wenerycznych ze względu, że największa ilość zakażeń jest następstwem stosunku seksualnego z osobą zarażoną. Wszawica łonowa dotyka głównie osoby dorosłe.
Wszawica łonowa – jakie są objawy
Wesz to zwierze pasożytnicze, które żywi się krwią nosiciela. W miejscach ukąszeń pojawiają się sino- fioletowe a czasem i szaro zabarwione, niewielkie zmiany. Zmiany te powiązane są z hemolizą czyli rozpadem czerwonych krwinek. Nosiciel odczuwa to jako uporczywy świąd powiązany głównie z przemieszczaniem się pasożytów. Świąd pojawia się głównie w okolicach ud, brzucha, pachwin i narządów płciowych. Odczucie świądu skóry nasila się szczególnie nocą.
Gatunek wesz wywołujących wszawice łonową nie zasiedla przeważnie innych regionów ciała. Objawy pojawiają się po kilku tygodniach od zarażenia, w momencie kiedy wszy namnożą się. Warto wiedzieć, że pasożyt oraz jego odchody to czynniki alergiczne i u osób z nadwrażliwością na nie może prowadzić to do objawów mniej lub bardziej alergicznych. Może być to min. powiększenie węzłów chłonnych. Świąd prowadzić może do nadmiernego drapania się co skutkować może powstawaniem mikro urazów a następnie wtórnych zakażeń bakteryjnych.
Wszawica łonowa – leczenie
Leczeniem wszawicy łonowej zajmuje się lekarz dermatolog. Nie należy opóźniać wizyty, co niestety często się dzieje ponieważ osoby zarażone wszawicą się zwyczajnie wstydzą. Leczeniem objęci powinni zostać wszyscy domownicy oraz partner osoby zakażonej. Preparaty leczące wszawice dostępne są w formie maści, żeli lub płynów. Najbardziej powszechnie stosowana jest 1% permetryna oraz preparaty zawierające dimetikon i cyklometikon.
Kluczowym elementem terapii jest zmiana pościeli i bielizny a także wypranie jej w wysokiej temperaturze. W czasie kuracji należy powstrzymać się od kontaktów seksualnych, żeby pasożyt dalej się nie rozprzestrzeniał. Zaleca się przeprowadzenie zabiegu depilacji owłosienia łonowego.
Przeprowadzone właściwie kuracja pozwala na skuteczne pozbycie się problemu, co ważne jest również z punktu epidemiologicznego i społecznego. Osoba zakażona jest zobligowana do tego, żeby uchronić przed zarażeniem innych osób. Kuracja trwa przeważnie od 7 do 10 dni. Pozwala to na unicestwienie dorosłych osobników. Po tym czasie należy odczekać aż do chwili wyklucia się larw i ponownie przeprowadza się kilkudniową kurację.
Wszawica w ocenie wielu ludzi jest wynikiem braku higieny i kiepskimi warunkami bytowymi. Jest to nieprawdziwa opinia. Do zarażenia wszawicą najczęściej dochodzi zupełnie przypadkowo i nie ma tu znaczenia status materialny czy jakość utrzymywanej higieny osobistej.
Do 2009 roku wszawica należała do chorób zakaźnych i każdy jej przypadek musiał być niezwłocznie zgłaszany w powiatowym inspektoracie sanitarnym. Od roku 2010 nakaz ten został zniesiony. Ważne jest to, że wesz łonowa należy do gatunków, które nie przenoszą bakteryjnych czy wirusowych chorób zakaźnych.
